Orange the world: een dubbel gevoel
- Nicole Theuns
- 25 nov
- 2 minuten om te lezen
Nu Orange the World van start is (de internationale campagne tegen geweld tegen vrouwen) merk ik hoe dubbel mijn gevoel hierbij is.
De laatste jaren krijgen we (helaas) steeds vaker met femicide te maken. Eerst tijdens de research voor onze docuserie TOXIC. We kenden het begrip wel, maar pas toen we er dieper in doken, werden de patronen echt zichtbaar.
Intieme terreur is ziekelijke controle en dwang. Soms ‘alleen’ mentaal, maar vaak ook fysiek. En dat gaat ver, veel verder dan je misschien denkt. En in sommige gevallen leidt dit tot de ergst denkbare uitkomst: de moord op een vrouw (femicide). De meest voorspelbare moord die er is. Waarom? Omdat de patronen enorm herkenbaar zijn. En als je het eenmaal ziet, dan kun je er niet meer omheen.
Sindsdien voelt het alsof we het overal zien en lees. In nieuwsberichten, in de mensen met wie ik spreek en helaas ook dichtbij. Het breekt ons hart om te zien hoeveel levens, gezinnen en toekomsten hierdoor worden verwoest. En hoe vaak er al duidelijke signalen waren, lang voordat het écht misging.
Tegelijk zien we ook mensen die onvermoeibaar blijven werken aan verandering.
In de zomer waren we bij de protestmars in Rotterdam waar we spraken met overlevers, slachtoffers en verschillende nabestaanden, waaronder Wim Hertgers die zijn dochter Sanne hier op een vreselijke manier aan verloor en zich sindsdien hard maakt voor bewustwording én verandering.
Later spraken we ook met Elyssa Vonk die zelf in zo'n situatie zat en nu zelf andere vrouwen helpt los te komen, rechtbankverslaggever en podcastmaker ‘Zij is van mij!’ Saskia Belleman, met Ingrid Vledder familierechtadvocaat en (mede)auteur van het boek ‘Met liefde heeft het niets te maken’ over dit onderwerp. Zij leerden ons stuk voor stuk nog meer inzien hoe groot dit probleem is, waar het mis gaat en beter kan. Geen loze kreten, maar juist praktische oplossingen.
We spraken in Den Haag ook met Tweede Kamerlid Songül Mutluer, die zich al jaren sterk maakt voor een betere aanpak van femicide en intieme terreur. Zij werkt echt recht vanuit haar hart en rechtvaardigheidsgevoel. Ze luistert naar nabestaanden en slachtoffers, ze voelt en verbindt vanuit haar menszijn en niet omdat het onderwerpen zijn die nu 'goed scoren'.
Stuk voor stuk vrouwen met een missie. Vrouwen die hun deskundigheid, hun stem en soms ook hun eigen ervaringen inzetten om écht een verschil te maken. Verfrissend en gelukkig ook bemoedigend!
Want aan de ene kant beseffen we hoe hard deze beweging nog nodig is. Aan de andere kant geeft het ook hoop dat zoveel mensen (ook mannen!) zich elke dag inzetten om geweld te voorkomen, slachtoffers te beschermen en logge systemen te veranderen.
Voor iedereen die aan dit onderwerp werkt: je werk is zinvol, want samen kunnen we wél iets veranderen. We kunnen het niet alleen, we moeten het ook!
